MAY SAKIT BA SI BROWNIE?
M-edyo ganito ang real story ng life:
They lived happily…
…once upon a time…
A-ng bilis lang mag say Goodbye ng bawat sandali
Ang present saglit lang magiging past
Ang mga tomorrow mabilis lang magla-last
E-xpected naman natin ang law of nature
Natural lang ang pagbabagong for sure
But I hope hindi mauwi sa “I forgot!”
Instead our yesterday must stay sating coconut
J-oin-force kami ni brownie
Habang nirerefresh saming memory
Ang moment nating sounds like
The silent sanctuary
U-nforgettable ba yung pagClimb natin
Sa wall-barrel na puros wheel at chain
Ng word of life camp, Inc.
Together nalula sa heights at wind
S-iguro yung hindi masisid na saya
While sa pool ay tinanong kita
Ng “Do the stars stop to shine ba, kapag the sun risen na sa umaga?”
Sagot mo “hindi a!”
T-ruly naman talaga that the bitwin
Never nagpaalam sa pagshine
Kahit nga pumikit ako … I see you clear!
Sorry. Hindi ko nasabi that you are the one I’ve pertained
I-nunahan mo ko sa pagpower kicked
The soccer ball nagfly, tapos goal sa peak
Sori kung accidentally natumba ka!
Natapakan nga yata kita. Teka, nabilang mo ba?
N-aalala ko yung sabay tayong nagwish
Doon sa wishing well sa house ni pepitts
Hindi ko natanong kung ano ang iyong hinilings?
E, yung sakin kasi I want to reveal sa’yo:
Winish ko kasi na sana matupad yung wish mo
Sana winish mo rin na Sana matupad yung wish ko
Para mas malaki yung possibility na matupad yung wish mo!
Mutualism. Pantay na benipisyo.
T-inanong ko si brownie,
“may reseta ka ba sa ganitong dis-ease,
Lovenat ata ‘to!”
Kaso silent santuary rin si pillow…
Mukhang ikaw lang ang makaka heal nitow!